bernardyn

Pies bernardyn: waga, cena, czy agresywny, charakter, wielkość

Bernardyn, znany również jako pies św. Bernarda, to rasa o wielkim sercu i imponującej posturze. Pochodzący z Alp szwajcarskich, był pierwotnie używany do ratowania zaginionych podróżników. Charakteryzuje się ogromną siłą, niezachwianym spokojem i wyjątkową empatią. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się o nim więcej!

Z tego artykułu dowiesz się:

  • Jaki charakter i usposobienie ma bernardyn.
  • Ile kosztuje bernardyn z dobrej hodowli.
  • Jaką długość życia osiąga bernardyn.
  • Jak szkolić bernardyna.
  • Co powinien jeść bernardyn.

Zobacz też:

Pies bernardyn – opis rasy

Pies bernardyn to jedna z najbardziej charakterystycznych i rozpoznawalnych ras psów na świecie, słynąca z imponującej wielkości i majestatycznego wyglądu. Ten potężny pies słynie ze swojej silnej budowy i gęstej, często dwukolorowej sierści, która doskonale chroni go przed surowymi warunkami atmosferycznymi.

Rasa psa bernardyn znana jest z lojalności i przyjaznego usposobienia, co czyni ją doskonałymi psami rodzinnymi. Mimo swoich imponujących rozmiarów, są niezwykle cierpliwe i łagodne, szczególnie wobec dzieci. Bernardyny to także psy niezwykle inteligentne i łatwe do tresury, choć ich duża masa wymaga odpowiedniej przestrzeni i regularnych ćwiczeń, aby utrzymać dobrą kondycję fizyczną.

Bernardyn – pochodzenie i historia

Bernardyn to rasa o bogatej i heroicznej historii, której początki sięgają XI wieku i małego klasztoru oraz przytułku dla podróżników, znajdującego się na przełęczy św. Bernarda w Alpach szwajcarskich. Klasztor, założony przez św. Bernarda z Menthon, był miejscem, gdzie mnisi hodowali te psy głównie w celu ochrony i ratowania zagubionych w górach podróżników. 

Bernardyny, dzięki swojej wyjątkowej sile, odporności na zimno i zdolnościom nawigacyjnym, świetnie sprawdzały się w trudnych alpejskich warunkach, szybko zdobywając reputację niezawodnych psów ratunkowych.

W XIX wieku rasa ta zyskała na popularności poza granicami Szwajcarii, głównie dzięki turystom, którzy odwiedzali Alpy i zachwycali się umiejętnościami oraz heroicznymi działaniami tych psów. Bernardyny stały się znane na całym świecie, co przyczyniło się do ich rozprzestrzeniania i hodowli w różnych krajach.

Jak wygląda bernardyn?

Bernardyn to pies o masywnej, muskularnej sylwetce, który wyróżnia się potężną głową i szeroką klatką piersiową. Rasa ta występuje w dwóch odmianach szaty: krótkowłosej i długowłosej. W obu przypadkach sierść jest gęsta i doskonale izoluje przed zimnem, co jest kluczowe dla psów wywodzących się z chłodnych regionów Alp.

Typowe umaszczenie bernardyna to przeważnie kolor biały z czarnymi plamami oraz czerwono-brązowymi znaczeniami na głowie, policzkach, nad oczami i na nogach. Biały kolor jest zazwyczaj dominujący na szyi, piersi, nosie, końcach łap i ogona. 

Czarny bernardyn zazwyczaj ma tę w formie dużych plam na grzbiecie i bokach, co nadaje mu charakterystyczny, trójbarwny wygląd. Wyraziste, głęboko osadzone oczy i duże, zwisające uszy bernardynów dodatkowo podkreślają ich sympatyczny i łagodny wyraz twarzy, który jest charakterystyczny dla tej rasy.

Ile waży bernardyn – waga, wielkość i wzrost

Bernardyn jest jednym z największych przedstawicieli świata psów, co czyni go imponującym towarzyszem zarówno pod względem wielkości, jak i wagi. Psy tej rasy zazwyczaj osiągają wysokość w kłębie od 70 do 90 centymetrów, a ich masa ciała może wahać się od około 50 do nawet ponad 90 kilogramów, w zależności od płci, genetyki i warunków hodowli. Samce są zwykle większe i cięższe niż samice, co jest typowe dla wielu ras psów.

Czy jest bernardyn miniaturka?

Nie istnieje oficjalnie uznana przez główne organizacje kynologiczne odmiana bernardyna w wersji miniaturowej. Bernardyn jest rasą, która przez wieki była hodowana do pracy w trudnych warunkach górskich, co wymagało dużej siły i wytrzymałości. 

Wszelkie próby stworzenia mniejszej wersji tej rasy, jeśli takie występują, nie są szeroko rozpoznane i mogłyby wiązać się z nieetycznymi praktykami hodowlanymi, które wpływają na zdrowie i dobrostan psów. Zatem bernardyn miniaturka nie jest uznawany za odrębną rasę czy oficjalnie akceptowany wariant tego psa.

Pies bernardyn – charakter i usposobienie

Bernardyn to rasa, która cieszy się ogromną popularnością ze względu na swoje łagodne usposobienie i przyjazny charakter. To psy bardzo lojalne i oddane swoim właścicielom, świetnie nadające się na towarzyszy dla całej rodziny. Jakie są jego kluczowe cechy charakteru i usposobienia?

Cecha

Opis

Przyjacielskość

Bernardyny są niezwykle przyjacielskie i otwarte na ludzi. Ich łagodne usposobienie sprawia, że doskonale nadają się do domów z dziećmi. To cierpliwe i tolerancyjne zwierzęta, co czyni je doskonałymi towarzyszami.

Opieka

Choć bernardyny nie są agresywne, mają silnie rozwinięty instynkt ochronny. Potrafią stanąć na straży swojego domu i rodziny, szczególnie gdy poczują, że ich bliscy są w niebezpieczeństwie.

Inteligencja

Bernardyny to psy inteligentne, które łatwo przyswajają komendy i szybko uczą się nowych zadań. Ich zdolność do nauki czyni je łatwymi do szkolenia, szczególnie w zakresie posłuszeństwa i prostych sztuczek.

Aktywność

Mimo swojej dużych rozmiarów, bernardyny potrzebują regularnej aktywności fizycznej. Codzienne spacery i umiarkowane ćwiczenia pomagają utrzymać ich w dobrej kondycji fizycznej i psychicznej.

Towarzyskość

Bernardyny uwielbiają towarzystwo swoich właścicieli i dobrze radzą sobie w obecności innych zwierząt domowych. Są społeczne i czerpią dużo radości z interakcji z ludźmi i innymi psami.

Pies bernardyn – dla kogo będzie dobrym wyborem?

Bernardyn to rasa, która najlepiej sprawdzi się w domach, gdzie może liczyć na miłość, uwagę i odpowiednią przestrzeń. To psy, które tworzą głębokie więzi z właścicielami i potrzebują zarówno fizycznego jak i emocjonalnego zaangażowania.

Kto powinien rozważyć zakup bernardyna?

  • Rodziny z dziećmi. Bernardyny są znane ze swojej cierpliwości i miłości do dzieci. To łagodne i tolerancyjne zwierzęta, co czyni je idealnymi psami dla rodzin z młodszymi lub starszymi dziećmi. Ich ochronny instynkt sprawia, że mogą stać się wiernymi stróżami dla swoich młodych towarzyszy.
  • Osoby poszukujące psa stróżującego. Chociaż bernardyny są łagodne, mają naturalny instynkt ochronny. To czujne i zawsze gotowe futrzaki, które są gotowe bronić swojego domu i rodziny, co sprawia, że są doskonałymi psami stróżującymi, bez skłonności do niepotrzebnej agresji.
  • Aktywni właściciele. Mimo że bernardyny nie wymagają ekstremalnych form aktywności, potrzebują regularnych, umiarkowanych ćwiczeń. Idealnie nadadzą się dla osób, które lubią długie spacery lub mają dostęp do ogrodu, gdzie pies może się swobodnie poruszać.
  • Doświadczeni w hodowli psów. Bernardyny, ze względu na swój duży rozmiar i specyficzne potrzeby, najlepiej sprawdzą się u osób z pewnym doświadczeniem w hodowli psów. Potrafią być dominujące, dlatego ważne jest umiejętne prowadzenie szkolenia i konsekwencja w wychowaniu.
  • Osoby poszukujące towarzysza. Bernardyny uwielbiają być w centrum uwagi i spędzać czas ze swoimi ludźmi. Idealnie nadają się dla osób, które często przebywają w domu i mogą poświęcić czas na zabawę, naukę i codzienne czułości.

Jak szkolić bernardyna – hodowla

Szkolenie bernardyna wymaga cierpliwości, konsekwencji i pozytywnego wzmacniania. Jako rasa inteligentna, ale o spokojnym temperamencie, bernardyny reagują najlepiej na łagodne metody treningowe. Na co zwrócić uwagę?

Rozpoczęcie szkolenia

Bernardyny najlepiej zacząć szkolić jak najwcześniej, już w wieku szczenięcym. Wczesna socjalizacja jest kluczowa dla rozwoju umiejętności społecznych psa, co pozwoli mu lepiej adaptować się do różnych sytuacji i środowisk. Szkolenie podstawowych komend takich jak „siad”, „stań”, „przy mnie” powinno zacząć się jak najszybciej, aby zbudować solidne fundamenty dla dalszego szkolenia.

Użycie pozytywnego wzmocnienia

Metody oparte na pozytywnym wzmocnieniu, takie jak nagrody w formie smakołyków, pochwał czy zabawek, są wyjątkowo skuteczne w szkoleniu bernardynów. Pies ten jest bardzo wrażliwy na nastrój swojego opiekuna, dlatego pozytywne podejście nie tylko wzmacnia pożądane zachowania, ale także buduje zaufanie i pozytywną relację między psem a właścicielem.

Konsekwencja w treningu

Konsekwencja jest niezbędna w szkoleniu każdego psa, a w przypadku dużej i silnej rasy jak bernardyn jest absolutnie kluczowa. Każdy członek rodziny powinien stosować się do ustalonych zasad i komend, aby nie wprowadzać psa w błąd. Spójność w komunikacji i działaniu pomoże psu szybciej zrozumieć, czego się od niego oczekuje.

Dostosowanie ćwiczeń do wieku i kondycji

Szkolenie bernardyna powinno być dostosowane do jego wieku, wielkości i kondycji fizycznej. Młode psy będą potrzebować więcej energicznych ćwiczeń i gier, które pomagają w wypaleniu nadmiaru energii, natomiast dorosłe psy mogą wymagać bardziej umiarkowanego podejścia, szczególnie jeśli zmagają się z problemami zdrowotnymi typowymi dla dużych ras.

Jak dbać o bernardyna?

Bernardyny to potężne, towarzyskie psy, które potrzebują odpowiedniej opieki, aby pozostać zdrowymi i szczęśliwymi. Dbanie o nich obejmuje kilka aspektów od odpowiedniej diety i regularnej aktywności fizycznej po staranną pielęgnację i systematyczne kontrole weterynaryjne.

  • Zdrowa dieta. Bernardyny są duże i szybko rosną, dlatego potrzebują odpowiednio zbilansowanej diety bogatej w białko. To ważne dla ich zdrowego wzrostu i utrzymania sił. Porcje powinny być dostosowane do wielkości i poziomu aktywności zwierzaka.
  • Regularne ćwiczenia. Mimo swojego dużego rozmiaru, bernardyny potrzebują systematycznej aktywności fizycznej. Pomoże to zapobiegać otyłości, która może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.
  • Pielęgnacja sierści. Bernardyny mają gęstą, podwójną szatę, która wymaga regularnego czesania. Pomaga to w utrzymaniu skóry i sierści psa w dobrej kondycji, a także minimalizuje linienie.
  • Regularne kontrole weterynaryjne. Bernardyny są podatne na pewne problemy zdrowotne związane z rasą, takie jak dysplazja stawu biodrowego. Systematyczne wizyty u weterynarza są zatem istotne dla wczesnego wykrywania i leczenia tych problemów.
  • Szkolenie i socjalizacja. Bernardyny są inteligentnymi, łagodnymi gigantami, ale jak każde psy, potrzebują wczesnej socjalizacji i szkolenia. Trening powinien być oparty na pozytywnych wzorcach zachowań, a socjalizacja musi obejmować różne środowiska i sytuacje.

Ile powinien jeść bernardyn?

Prawidłowa ilość jedzenia dla bernardyna zależy od wielu czynników, takich jak wiek, wielkość, poziom aktywności i ogólny stan zdrowia. Dorosły bernardyn może zjadać od 4 do 10 szklanek suchej karmy dziennie, podzielonej na dwa posiłki. 

Pamiętaj jednak, że to tylko orientacyjna ilość, a optymalną dietę i porcje jedzenia dla Twojego psa zawsze powinien ustalać weterynarz lub kwalifikowany specjalista ds. żywienia zwierząt.

Ile żyje bernardyn – długość życia

Bernardyny, podobnie jak wiele większych ras psów, mają stosunkowo krótką średnią długość życia. Statystycznie, żyją średnio od 7 do 10 lat. Oczywiście, są wyjątki, dlatego niektóre bernardyny dożywają nawet 12 lat lub dłużej. 

Kluczowe dla długowieczności bernardyna są prawidłowa opieka, zdrowa dieta, regularna aktywność fizyczna oraz częste kontrole u weterynarza pozwalające na szybkie wykrycie i leczenie ewentualnych problemów zdrowotnych.

Pies bernardyn – typowe choroby

Bernardyny, jak wiele dużych ras psów, są narażone na szereg specyficznych chorób. Wiele z nich ma związek z ich dużym wzrostem, genetyką i specyficznym budową ciała. Z czym najczęściej borykają się te psy?

  • Dysplazja stawu biodrowego i łokciowego. To powszechne schorzenie u dużych psów, które prowadzi do dyskomfortu, bólu i problemów z poruszaniem się. Zazwyczaj rozwija się w wyniku nieprawidłowego kształtowania się stawów podczas wzrostu psa.
  • Skręt żołądka. To potencjalnie śmiertelny stan, który występuje, gdy żołądek psa naglę obraca się, blokując przepływ krwi. Bernardyny są w grupie podwyższonego ryzyka z powodu swojej wielkości.
  • Kardiomiopatia rozstrzeniowa. To sercowe schorzenie towarzyszące niektórym dużym rasom psów, prowadzi do osłabienia mięśnia sercowego i rozszerzenia komór, co ostatecznie może skutkować niewydolnością serca.
  • Entropion. To schorzenie oczu polega na podwijaniu się powiek do środka, co skutkuje podrażnieniem i ranami spowodowanymi tarciem rzęs o gałkę oczną.

Ile kosztuje bernardyn – cena

Cena bernardyna różni się w zależności od wielu czynników. Należą do nich lokalizacja, reputacja hodowli, czy też rodowód i cechy konkretnego szczeniaka. W Polsce, średnia cena za szczenię bernardyna od renomowanej hodowli zaczyna się od około 2000 PLN i może wzrosnąć nawet do 4000 PLN. 

Pamiętaj jednak, że pierwotny koszt zakupu psa to tylko początek. Opieka nad bernardynem wiąże się z licznymi wydatkami, takimi jak jedzenie, opieka weterynaryjna, zabawki, szkolenie itp., które mogą w ciągu życia psa znacznie przewyższyć początkowy koszt jego zakupu.

Gdzie kupić szczeniaka bernardyna?

Szczeniaka bernardyna najlepiej kupić u renomowanego hodowcy. Dobry hodowca zapewni, że pies jest zdrowy, ma odpowiednie szczepienia i został właściwie socjalizowany. Aby znaleźć takiego hodowcę, można skorzystać z krajowych klubów rasowych lub organizacji kynologicznych, takich jak Polski Związek Kynologiczny, które prowadzą listę zarejestrowanych hodowli. 

Zawsze warto odwiedzić hodowlę osobiście, aby ocenić warunki, w jakich są trzymane zwierzęta. Trzeba pamiętać, że kupowanie szczeniaków z nieznanych źródeł lub „na rękę” może wiązać się z wieloma ryzykami, takimi jak choroby, problemy behawioralne czy genetyczne.

Bernardyn – opinie właścicieli

Bernardyny to wspaniali towarzysze. Mój Reks jest zawsze blisko mnie i wspaniale dogaduje się z dziećmi, a nawet z kotem! Rzadko kiedy szuka samotności.

Anna, 35 lat

Bernardyn, którym się opiekuję, jest bardzo łagodny i uwielbia spacery, choć nie jest zbyt energiczny. Moim zdaniem idealny pies dla osób preferujących spokojne, miłe spacery, a nie dzikie zabawy.

Grzegorz, 50 lat

Na jedno trzeba zwrócić uwagę, posiadając bernardyna – odpowiednia dieta to klucz. Kiara, mimo iż jest duuużym psem, ma tendencję do tycia i musimy bardzo uważać na porcje.

Beata, 41 lat

Bernardyn to prawdziwy stróż! Mimo że Baxter jest ogromny, ma łagodny charakter, ale zawsze alarmuje nas, gdy pojawią się obcy przy domu.

Mateusz, 48 lat

Bernardyny mogą być dość leniwe, ale mój Rocky uwielbia biegać!

Iza, 27 lat

Zobacz też:

Podsumowanie

  • Bernardyn pochodzi z Alp Szwajcarskich, gdzie pierwotnie wykorzystywany był do ratowania zaginionych podróżników.
  • Bernardyn to duży pies, charakteryzujący się silną budową i gęstą sierścią, znany z lojalności i przyjaznego usposobienia.
  • Bernardyny są też psy inteligentne i łatwe do tresury, ale potrzebują odpowiedniej przestrzeni i regularnych ćwiczeń.
  • Bernardyny są niezwykle przyjacielskie i otwarte na ludzi, a także mają silnie rozwinięty instynkt ochronny.
  • Hodowla bernardyna wymaga cierpliwości, konsekwencji i pozytywnego wzmacniania.
  • Bernardyn z renomowanej hodowli może kosztować między 2000 a 4000 PLN.
  • Bernardyny zazwyczaj żyją od 7 do 10 lat.
  • Bernardyny są podatne na dysplazję stawu biodrowego, skręt żołądka, kardiomiopatię rozstrzeniową oraz entropion.

FAQ

Bernardyn pasterski – co to za pies?

Bernardyn pasterski to nieoficjalna nazwa, nieuznawana przez międzynarodowe organizacje kynologiczne, często mylona z rasą bernardyna. Właściwa nazwa tej rasy to berneński pies pasterski. To duże, silne psy pochodzące ze Szwajcarii, które niegdyś pełniły funkcję zwierząt pociągowych, stróżujących i pasterskich.

Czy bernardyn jest agresywny?

Bernardyny generalnie są bardzo łagodne i towarzyskie. Słyną ze swojej dobroduszności i cierpliwości, co czyni je doskonałymi psami rodzinami. Oczywiście, jak każde zwierzęta, mogą stać się agresywne, jeśli są źle traktowane, ignorowane lub niedostatecznie socjalizowane. Kluczem jest odpowiednie wychowanie, szkolenie i troskliwość.

Bernardyn a berneński pies pasterski – czym się różnią?

Choć obie rasy pochodzą ze Szwajcarii i mają podobne nazwy, to są dość różne. Bernardyn jest znacznie większy i masywniejszy, a jego charakterystyczną cechą jest długa gęsta sierść w dwóch kolorach – bieli i czerwieni. Z kolei berneński pies pasterski jest nieco mniejszy, a jego sierść jest trójkolorowa – czarna, biała i czerwona. Oba psy są jednak inteligentne, łagodne i doskonale nadają się na psiego towarzysza.

Moskiewski pies stróżujący a bernardyn – jakie różnice?

Moskiewski pies stróżujący to duża rasa psa, która została wyhodowana w ZSRR jako pies stróżujący i obronny. To zwierzęta bardzo silnym instynkcie ochronnym, które mogą być bardziej niezależne i stanowcze w swoim zachowaniu. 

Bernardyn natomiast, jest zazwyczaj łagodniejszy, spokojny i towarzyski. Wizualnie również się różnią – moskiewski pies stróżujący ma krótką sierść, podczas gdy bernardyn ma długą, gęstą szatę.

Czy bernardyny dobrze znoszą upały?

Ze względu na grubą, podwójną szatę, bernardyny mogą mieć problem z wyższymi temperaturami. Niekiedy są podatne na przegrzewanie, dlatego w gorące dni ważne jest, aby zapewnić im cień i dużo świeżej wody.

Bibliografia

Bauer, T. R., Gu, Y.-C., Creevy, K. E., Tuschong, L. M., Embree, L., Holland, S. M., Sokolic, R. A., & Hickstein, D. D. (2004). Leukocyte adhesion deficiency in children and Irish setter dogs. Pediatric Research, 55(3), 363–367. https://doi.org/10.1203/01.PDR.0000111287.74989.1B
Biagi, F., Maimaris, S., Vecchiato, C. G., Costetti, M., & Biagi, G. (2020). Gluten-sensitive enteropathy of the Irish Setter and similarities with human celiac disease. Minerva Gastroenterologica E Dietologica, 66(2), 151–156. https://doi.org/10.23736/S1121-421X.19.02648-5
Downs, L. M., Bell, J. S., Freeman, J., Hartley, C., Hayward, L. J., & Mellersh, C. S. (2013). Late-onset progressive retinal atrophy in the Gordon and Irish Setter breeds is associated with a frameshift mutation in C2orf71. Animal Genetics, 44(2), 169–177. https://doi.org/10.1111/j.1365-2052.2012.02379.x
Elwood, C. M. (1998). Risk factors for gastric dilatation in Irish setter dogs. The Journal of Small Animal Practice, 39(4), 185–190. https://doi.org/10.1111/j.1748-5827.1998.tb03627.x
Trowald-Wigh, G., Ekman, S., Hansson, K., Hedhammar, A., & Hård af Segerstad, C. (2000). Clinical, radiological and pathological features of 12 Irish setters with canine leucocyte adhesion deficiency. The Journal of Small Animal Practice, 41(5), 211–217. https://doi.org/10.1111/j.1748-5827.2000.tb03198.x
Koszyk

Darmowa dostawa od 199 zł.

X